A barometer of the business cycle?

Who knows? Not me, I have conflicting feelings after visiting the biggest internship fair staged in Warsaw. The event is held two times a year, the autumn edition is organized in my school, the spring one, usually in turn of March and April – in the Palace of Culture and Science… This year’s edition had rather austere setting, I couldn’t see any banner on the facade of the building, the number of exhibitors shrunk by almost a half in comparison with the previous year, the stands didn’t look specially lavishly, rather they arranged it sparingly. Some of the companies listed in the brochure didn’t even appear, number of banks present didn’t exceed ten. I’ve had a few conversations with the representatives, procure a few pens and finally left the Palace to relish on the first blow of spring – now, in the late afternoon I guess I’m suffering from the thermal shock – the weather shift was too rapid for me.

Any conclusions? This is next time I was proved wrong – the crisis hit the industry. I thought companies, including the ones in financial sector, in an attempt to trim the cost would seek after students and graduates to offer the positions of trainees, rather low-paid ones, to benefit from the freshness and ingeniousness of the cheap, but gifted labour force. Luckily, I feel secure about my own professional future, particularly after a chat with a charming female colleague from the personnel department of my previous employer. Future is bright, even in spite of the crisis. The one who can prove their value may sleep restfully.

Wracając do polityki... / Returning to politics...

Pewien młody magister z Krakowa właśnie opublikował swoją książkę, w której sugeruje, że Lech Wałęsa był od połowy lat 60-tych agentem SB i miał nieślubne dziecko. IPN, w którym ten „naukowiec” jest tymczasowo zatrudniony odcina się od jego publikacji, sam były prezydent grozi, że wyjedzie z kraju, zwróci wszystkie odznaczenia i nie będzie brał udziału w uroczystościach państwowych.
Szczerze mówiąc niewiele mnie obchodzi co Wałęsa robił w swej młodości, dla mnie zapisał się na kartach historii Polski jako przywódca wielkiego ruchu społecznego, a później jako durny prezydent. Człowiek ten ma wiele zasług, jak i wad, ale nie o tym mowa...
Zastanawia mnie wciąż skąd w moim pokoleniu bierze się tylu gorliwych lub nadgorliwych ludzi, palących się do rozliczenia przeszłości. Skąd ta żądza zemsty i za co właściwie? Wraca mi do głowy obraz dwóch moich kolegów z klasy jeszcze z liceum (dość prawicowej szkoły zresztą), których ambicją było robić karierę w IPN, instytucji, która już dawno przestała badać historię Polski między rokiem 1939 a 1989, a stała się, lub została obrócona w bagno. Bagno, nawiasem mówiąc nawiedzane przez duchy przeszłości.
Premier Tusk powiedział dziś, że IPN może dalej istnieć jedynie jeśli stanie się instytucją ideologicznie i politycznie neutralną. Panie premierze, trzymam za słowo. Nie chcę żeby szkodnicy byli opłacani z moich podatków...

Anglicy mieli agenta, z którego zrobili bohatera, Polacy mieli bohatera i zrobili z niego agenta...
______________________________________________

A young Master from Cracow has just published his book, in which he suggests Lech Wałęsa had been a Secret Services agent since mid sixties and to boot he had had an illegitimate child. Institute of National Remembrance, temporary employer of the author distances itself from his publication, the former president threatens he would leave Poland, return all the awards and would not partake in the state celebrations.
Frankly speaking, I don’t care about what Wałęsa did in his youth, for me he made history as the commander of the magnificent social movement and later on as a silly president. This man has a lot of merits, but also plenty of shortcomings, but never mind…
I’m still wondering why is my generation full of so many zealous or officious people, keen on dragging out the past times. Where does the lust for revenge stem from and for what actually? I recall my classmates from High School (very rightist, besides), whose only ambition was to pursue their careers in the IPN, in the institution, which long ago ceased carrying out research on the Polish history between 1939 and 1989, and turned, or was turned into a mire, by the way haunted by the spirits of the past.
Prime Minister Tusk said today IPN may exist on only if it becomes politically and ideologically neutral institution. Mr Tusk, your word is your bond… I don’t want the pests to be paid from my taxes…

Google sucks

Or using formal language is unreliable, critically unreliable... Just compare the satellite photos of the same area (my neighbourhood). The most popular service providing the access to satellite maps of the earth includes much outdated photos of Warsaw’s suburbs. It dares to claim the photos are from 2009 (don’t turn me in – I infringed their copyrights!), whereas in fact they were probably taken in 2002! I guess so, because the construction of the estate of terraced houses where I currently live started in May 2003, meanwhile the plot where they stand is one the Google’s photo still overgrown by the shrubs, moreover, shades of the buildings are relatively short – the next proof the they must have been made in late spring or in the early summer. The photos by zumi.pl were in turn taken in summer 2008 (I back up my thesis by the photos of the nearby area that underwent a conspicuous modification), their quality is a bit poorer than their equivalent by Google, but at least they’re up to date. If a Polish website can afford to place current photos, why is it impossible for the American web behemoth? There it is – the task for a discernible eye – find a few differences between these pictures :)

Against the clock!

And here comes the next travesty. Today – or in fact tomorrow we’ll put the hands of our clocks one hour forward to put them back to the actual time for our time zone in October. I’m not against time shift made in the early spring – we all benefit from it, I’m against turning the clocks back in the autumn. That would mean changing the time zone but would turn out to be beneficial for all of us – in the aspect of utilising the daylight. Let’s give the example of today – today the sun rose at 5:20 and will go down at 18:03, and I bet all of you fast asleep at 5:20, but you’ll be still on your feet at 19:03 – that proves we under-utilise the sunlight. I guess if an average human is active these days between 7:00 and 23:00 it would be advisable in Poland to have the summer time and the winter one, as a benchmark, but to join the universal time zone. We wouldn’t have to have the lights on for so long. The shortest day would break at 8:45 and finish at 16:15 – it much better fits the working hours of the offices which turn to nine-to-five scheme. At the time around equinox in March the sunlight would last from 6:30 to 18:50, the longest days of June would start a quarter after five but would end at 22:00. That’s how it functions in the West. In western Lands of Germany it was light around 22:00 in August, in Paris the dusk came in April between 20:30 and 21:00. Our daily routines have changed, chiefly after the collapse of communism, we no longer get up at the daybreak and don’t turn in before 22:00, we got used to keeping late hours. In the era of electricity when we don’t have to burn the candle we stopped appreciating the value of energy – we still pay of bills but forget that the energy resources are finite…
If you could show up your care for our planet join the action of WWF
The extensive study of the logics behind turning the clocks can be found here
PS. For me, personally the best possible solution would be to stick to the summer time for the whole year!
I even found the instruction for the dim-witted ones

Next cut / Winter’s back!

This time the overwhelming majority was right (and I was, quite unsurprisingly – wrong) – The MPC cut the interest rates for the third time this year, according to the prediction – by 25 base points. These were probably strengthening zloty, mid-term inflation projections and slump in consumer confidence accompanied by a fall in retail sales that tipped the balance in favour of the doves. I’m wondering now if the forecast of BNP Paribas Bank on zloty (5,40 PLN/EUR in third quarter of 2009) is correct – perhaps it’s only the next spur on the speculation on our currency.

It seems that the winter keeps us in its grip and is unwilling to give way to the long awaited spring. Today the honour of being snow-capped fell to Warsaw – 10 centimetres of wet, heavy snow swathed and probably paralysed the city.
Mateusz (if you finally popped in) – lucky you, you knew when to leave for Greifswald to wriggle out of clearing up the yard - see below the one in front of my house today just at the crack of dawn (6 a.m.).


A tractor with a plough traditionally pushed the chunks of snow sideways, so I had to remove these blocks of snow mixed with the mud – it’s typical for Polish mentality – the road was made passable but the drives in front of the gates were obstructed by after-snow mud cleared off the road…
Hopefully the meteorologists are right and the winter recedes the coming weekend, although I’ve heard that the scenario that winter stays with us until Easter is still conceivable (but who’d believe Andrzejek Zalewski from Ekoradio).

Zanim napiszesz...

Na moim GG mam ustawioną funkcję „nie pokazuj wiadomości od nieznajomych”. Program przekierowuje niechciane wiadomości bezpośrednio do archiwum. Ja tam od czasu do czasu zaglądam, dostaję białej gorączki i widzę to prezentuję poniżej...
I’ve set my GG not to show the messages which come from people out of my contacts’ list. The application diverts the unwanted messages directly to the archive. I glimpse there from time to time and hit the roof, beholding what’s illustrated below…








I tak się zastanawiam – dlaczego? Dlaczego ktoś męczy normalnych ludzi rozsyłaniem tego cholernego spamu? Czemu to w ogóle służy? I jak się pozbyć takich nieproszonych śmieci?
And I wonder – why? Why does somebody tease common people sending out that shitty spam? What’s the purpose? How to get rid of these unsolicited rubbish?

Don’t stand out, keep a low profile!

- my distinctive, self-produced, innovative translation of popular Polish piece of advice “nie wychylaj się, równaj do dołu!”. I wonder if such attitude towards life or rather work is still up-to-date in Poland (surely not among SGH students but in general)? Does such stance work out, does it bear fruit? I guess it stems from PRL, like other folk sayings (“czy się stoi, czy się leży dwa tysiące się należy” – BTW can anybody break rhyme and translate it retaining the meaning). Does anybody have a faintest idea to contribute – this time the floor is yours so elaborate on the topic…
PS. Oczywiście komentarze po polsku są jak najbardziej dozwolone

A short economic review...

Even very short. Not to break the tradition I feel bound to foresee the next move of Monetary Policy Council… And something (this time probably only my common sense) tells me it will make a stopover in the cycle of loosening monetary policy. The last week brought us some optimistic news from the economy – zloty has strengthen against other currencies, indices of Warsaw Stock Exchange bounced back... Nevertheless, I’m still holding the view that the prospects of the future do not look so bright – forecasts of GDP growth are continually lowered, the annualised rate in the first Quarter of 2009 is expected to be around one and a half per cent. Reassuringly, inflation rate will hit the target in the medium term (but it gives some room for further cuts). Bank Goldman Sachs (advised by my idol Kaziu) has recently issued a note bringing on taking short positions in the speculation on zloty. BTW did anybody notice the positive correlation between the exchange rate of zloty against other currencies and the indices of Warsaw Stock Exchange (the stronger zloty is, the more the share prices rise). That only proves it is driven mostly by foreign investors…
The next post will appear in about a week. It’s neither my lack of patience, nor my lack of inspiration, the lack of time is here to blame.
And a recommended piece of reading for today - I promised something abou conspiracy theories...
Take care :)

Zagadka oligopolu...

Czas wrócić do ojczystego języka. Tekst nie jest jednak jak sugeruje tytuł typowo ekonomiczny. Dziś piszę z okazji drugich urodzin sieci Play. 16 marca 2007 roku czwarty operator wszedł na polski rynek telefonii komórkowej, z jakich pobudek – wciąż się zastanawiam – żaden interes nie jest zakładany charytatywnie. Według planów strategicznych operatora, które wtedy czytałem, całe przedsięwzięcie ma przynieść pierwsze zyski dopiero w 2011 roku. Projekt wydaje się więc długoterminowy, ale nie może być charytatywny... Play od początku zaatakował rynek, ustanawiając relatywnie niskie ceny połączeń i oferując multimedialne telefony. Ku zaskoczeniu wszystkich – nie wypaliło i to podwójnie. Po pierwsze dlatego, że pierwszy milion klientów operator zdobył po 10 miesiącach aktywności na rynku, po drugie – jego wejście wcale nie zmusiło operatorów z tzw. „wielkiej trójcy” do obniżenia cen. Coś zatem nie gra jak widać, a nie gra z naszej winy. My jako konsumenci jesteśmy odpowiedzialni za to, że usługodawcy zdzierają z nas pieniądze... A rynek telefonii komórkowej niech służy za przykład – przeciętny Polak nie wie ile płaci za daną usługę, nie wie, co oferuje konkurencja, nie próbuje kalkulować – oszczędności dla nas są być może pozorne i nie namawiam Was do oglądania każdej złotówki zanim ją wydacie – ale taka postawa daje międzynarodowym korporacjom wolną drogę do zdzierania z nas, konsumentów pieniędzy. Era, Plus i Orange nie musiały obniżać cen połączeń, bo tak wytresowały swoich klientów, wmawiając im jaką to cudowną mają ofertę, że nie musiały się obawiać konkurenta. Sytuacja, gdy na rynku są trzy podmioty sprzyja powstaniu oligopolu, jednak gdy na rynek wkracza czwarty podmiot, aby zdobyć klientów musi rozpocząć wojnę cenową. Na perfekcyjnym rynku konsumenci możliwie szybko przenieśliby swoje numery do nowego operatora, jak pokazuje praktyka, założenia teoretyczne o tym, że uczestnicy rynku są doskonale poinformowani, jest dużym uproszczeniem.
Bilans po dwóch latach – ponad dwa miliony klientów, przeciętna oferta abonamentowa (chociaż dla mnie abonament zawsze będzie mniej atrakcyjny cenowo, niezależnie od tego, czy oferta jest z telefonem, czy bez...) i wprowadzona dziś, w dniu drugich urodzin oferta na kartę. Po raz kolejny marketingowcy z Play poczęstowali nas dawką populizmu – mówiąc o strasznych operatorach, którzy ściągają haracz z klientów. Brzmi to jak populizm, ale ja się zgadzam z ich stwierdzeniami. Dla zagranicznych koncernów (zwłaszcza Orange i T-Mobile) Polscy klienci to dojna krowa, która nawet nie protestuje jak się są szarpnie za wymiono...
Pomyliłem się, myśląc, że inni operatorzy nie podniosą rękawicy rzuconej im przez Play – Simplus wprowadza dziś nową ofertę na kartę – jak to Simplus absurdalnie zagmatwaną, ale liczy się, że zrobili jakiś ruch. Heyah daje stawkę niższą niż Play, ale również w zagmatwanych pakietach. Orange ustami swojego rzecznika mówi, że odpowie na ruch Play, ale „nie wie jeszcze jak”. Operatorzy prawdopodobnie prędzej pogodzą się ze stratą kilkudziesięciu tysięcy świadomych i wkurzonych już klientów niż obniżą ceny – a nawet jeśli obniżą, to wprowadzą milion pakietów, które skutecznie obrzydzą życie użytkowników, wskutek czego będą oni płacić więcej.
Może napisałem pean na cześć czwartego operatora, może nie jest obiektywny – ale blog z natury jest subiektywny... Nie jestem żadnym agentem (zwłaszcza ruskim), nie dostaję od Play prowizji za promowanie ich oferty. Po prostu uważam, że takie firmy są potrzebne i ich obecność na rynku leży w interesie klienta... Sam jestem od kilku miesięcy szczęśliwym użytkownikiem telefonu w Play karcie – mam co miesiąc 200 SMS za darmo, za minutę do wszystkich sieci płacę 30 groszy, dostaję jeszcze jakieś drobne bonusy. Niektórzy z Was powiedzą zapewne, że muszą płacić za dzwonienie do mnie więcej, bo Play ma wyższe stawki interkonekt (opłata pobierana przez operatora za „zakończenie” połączenia jego sieci). Wydaje mi się, że kilkanaście groszy więcej za minutę połączenia nie uczyni Was dużo biedniejszymi, a jeśli już uczyni to oddzwonię – stać mnie, ale nie dlatego że jestem bogaty, ale dlatego że mój operator ze mnie nie zdziera...

Revolution?

New displays appeared on the Warsaw’s underground stations... Unlike the ones hanging until now they’re not going to present the time elapsed since the last train’s departure – they’re supposed to tell how long do we have to wait for the next train. Currently they’re put to the test, as far as I observed, system still has a few glitches and shows us whatever it wants. Today morning when it displayed “WJAZD” I could only see the smudge of the train’s lights in the tunnel. But if it’s going to be as “reliable” as the displays in Al. Jerozolimskie someone has splurged a lot of money on something I would call a travesty…

See the difference...

Maybe such simplified pictures should give us the inspiration and energy to cope with the absurd?
Entrepreneurs will always want to maximize profits on their businesses and pay as little as possible their employees…
Trade unionist will always be trying to earn more and work less…
This view is also simplified – the labour relations evolve in a right direction but the crisis reminds us these principles are to some extent still true…

PS. As I whizzed through the most popular info websites in Polish Internet it appears the tenth anniversary of our accession to North Atlantic Treaty Organisation passed unnoticed. Regrettably, one of the crucial architects, who brought the negotiations to the end, passed away few months ago. There’s nobody to mention his merits, but also nobody to call him “a traitor of Polish nation” or remind his Jewish parentage…

And for the very end – another critical article on our pension system…

Looking down at....

At my schoolmates… I took this photo during one of the most significant events taking place in my school – Marathon of Consulting Companies…


Sorry for the poor quality – it’s taken by my low-end Nokia (it’s time I started carrying the camera in my rucksack, btw – the last time I was just about to snap a picture I realised I had forgotten to put the batteries in), at the climax of the day – so called “szybki numerek”. Droves of people contending for a new notebook, trying hard to crack the numerical puzzle. Ambitious, career-minded, determined… What else? What do they pursue? What are their “elusive” goals? Are the ready to play foul? Hopefully, the answer to the last question is negative, but one should attempt to portray an average student of Warsaw School of Economics.
Why does the Consulting attract students like no other branch? Why do I find it so off-putting – is it only a predilection on swimming against the tide?

“Consultant is someone who borrows your watch to tell you the time” Excuse me, do you have the time?

Drogie Panie... / Dear Ladies...

Wszystkiego Naj... z okazji Dnia Kobiet. Niech się wszystkie Wasze marzenia spełnią...

Ten dzień to świetna okazja żeby zrobić drugiej osobie płci przeciwnej przyjemność... Przez kilka lat po upadku PRL zapomniany, traktowany jako święto komunistyczne – jego początki istotnie sięgają początków XX wieku, święto wywodzi się z Rosji. Ignorowany, przemilczany, przez niektórych piętnowany, wyśmiewany, obecnie z kolei wykorzystywany jako pretekst do wyjścia na ulicę. Nie ważne, czy prawica, czy lewica, zawsze ktoś popada w skrajności i robi z całkiem miłego obyczaju polityczne przedstawienie – szuka okazji albo do potępienia zbrodniczego komunizmu, albo do demonstrowania feminizmu...
______________________________________________

All the best on the occasion of Women’s Day…May all your dreams come true…

Today we can seize an excellent opportunity to give our women a lot of pleasure… Throughout first few years after the transition forgotten, treated as a communist festival – its origins can be traced back to the beginnings to 20th century and it stems from Russia. Ignored, passed over, by some even denounced, derided, but today serves as an excuse to take to the streets. Doesn’t even matter, of the wing is left or right, there’s always someone to go into extremes and turn a nice custom into a political show – lunatic fringes seek the opportunities either to condemn the felonious communism or to demonstrate feminism…

The greatest deal ever struck...

The first association for some of you should be “a conspiracy theory”. “The greatest lie ever sold” (rings a bell?) is a title of the most recognized film about the events of 9/11 , which implies US government was involved in the attacks on WTC and Pentagon. That’ll be probably the topic for another post, but a few days ago I found myself in a state of let’s say elation at the news of our government’s decision to shave the commissions charged by companies which manage pension funds (Powszechne Towarzystwa Emerytalne). As future client, coerced to sink my money into such fund I was delighted to hear this, my joy is probably shared by millions of other Polish present and future participants of new pension system. The officials from Labour and Social Policy Ministry made indeed a step forward, but I have to say solutions implemented in Poland ten years ago still leave a lot to be desired.
Don’t think I’m against the reform – the previous pay-as-you-go system was undeniably cumbersome, was meant to collapse sooner or later due to the demographic changes (ageing of society), leaving millions of people destitute or weighing down the budget to the unbearable degree. I’m against the shape of what we call a second pillar of the new pension system – open pension funds. Let me present it divided in points:

1) Until now that was the state that forced us to pay several taxes, premiums and other kinds of “fines”, but the state was the recipient of all these transfers, in case of pension funds state entered into an agreement with private businesses and forced citizens to pay them their money, leaving only the choice which fund to choose – that’s the aforementioned “struck deal”.

2) The choice payers were given was illusory, because – as I think and as the example of Chile, where the pension reform was implemented in 1980 – funds in the long term report similar returns – so where is the difference?

3) Until today the pension funds’ managers were entitled to charge 7 per cent distribution fee. Obviously, the lobby of managers slated the authorities’ decision immediately, arguing that lowering distribution fee from 7 per cent to 3,5 per cent will have a miniscule effect on the future capital amassed by pensioners and will surely translate into lower management quality – are they going to spite us? Traditional mutual funds of similar profile (stable growth funds) charge people about 3%. For sure substantial commissions are reaped by the agents who take up to 900 zloty if they convince members of other fund to transfer money to the fund they represent. Here we have the first lot of spongers to get rid of… In the ideal scheme, funds should be entitled to charge only minimal fees and the lion’s share of their revenues should be made up by profit – sharing programmes – i.e., so if funds investments turn a profit of 15%, the participant would get let’s say 13,5%, the rest would go to the pension company as a remuneration. That would be an undisputed incentive for the managers, now they get their dough, irrespective of the fund’s performance. I know it’s cruel but it’s meant to protect particular interests of pensioners.

4) The next question that occurs to me is who exactly owns the money we pay into pension funds? A young, well-educated economist defied the legal obligation to pay his money into pension funds. After numerous legal tussles, the court has dismissed his case. In its ruling we’d read that it was not his money – as a result he had no right to have them in his command. Sorry, but I don’t get it. If I decide to invest in a mutual fund, I become an owner of a fraction of fund’s assets. In case of pension fund I think I am also an owner of a certain part of fund’s assets. If not the pensioners, if not the state, if not the pension companies, then who has a legal right to this money?

5) The cited economist argued he would invest his money better than pension fund and I share his belief, because I think I’m able to assess the risk (adjust it to my eagerness or aversion to take a risk), investment horizon, my needs etc. Pension funds lumping all the premium together the deprive us of the key choice. Regulators imposed various limits and set guidelines to the funds, as a consequence their portfolios consist mostly of government bonds and stocks listed on Warsaw stock exchange. Their performance is, therefore exactingly related to the performance of our national financial markets. The tumbling indices sparked off the discussion about the investment policies of pension funds. If people were given any choice regarding form of investment, some of them would not lose a single zloty within last 18 months. Besides, when somebody wants to acquire units of typical investment fund, she or he is bound to sign a document, in which she or he confirms she / he accepts and is aware of the risk taken by the fund and that it is possible to lose a part of invested sum… In pension fund we don’t even have to be aware that fund may turn a loss I estimate up to 20 per cent a year.

6) Ewa Lewicka, a president of Pension Companies’ Association asserts that government’s move to reduce to distribution fees is “an interference into an economic freedom”. How the hell can we speak about economic freedom when people are forced to sink their money is a flawed undertaking? The government has once given the pension companies the guarantee they’ll be able to sponge on our money. They’ll always be paid the commissions, simply because the number of new system’s participants will be increasing…

7) Some regulations were passed to protect the interest of future pensioners, One of them is the minimal rate of return, calculated on the 3-year-basis. If funds fails to fetch a minimal return, the pension company is obliged to pay into the fund. I only wonder what’s going to happen in about a year, when KNF announces the minimal rate much below zero. Some funds will be boasting they would have beaten the benchmark (the benchmark was minus 10 percent, but I’ve lost only 5 per cent of your money – dear client, aren’t you pleased?)

8) A few days before the last drawing (if someone doesn’t choose a fund within 6 months from taking his first job the person is drawn and her premiums are transferred to one of the funds) one of the funds advertised itself as one of the biggest. I just clutched my head… The bigger pool of assets has the fund, the more harder it is for the managers to modify the portfolio. It’s obvious that if you have 100 shares it’s easier to trade them than 100 shares. With time, we’ll probably witness deteriorating performance of the funds and the pension funds will resemble a bull in a china shop… Why the hell did they take pride in their size?

So called economists say people are stupid, so given the freedom they would consume the money they’re now obliged to save in pension funds. Some would surely do so – but why interfering in somebody else’s business? If you want to retire and scavenge – fire away! But don’t force me to sink my money into the wallets of fund managers – in fact into losers’ wallets. Participation in the new system will remain obligatory, so under these circumstances I can only put forward liberalisation of participation’s terms. The solutions in the second pillar should be similar to the ones in the third one. One should decide how to invest his money. The choice is wide – bank deposits, long-term insurance policies, investment funds of various risk profiles… I’m just yearning for more freedom…

And what do you think about or pension system? I consider this post extremely important so if something is blurred I’ll try to make it clear.

No Line On The Horizon...

I can’t fail to mention the newly (just today) released U2 album. Some commentators say that’s a breakthrough, others suggest this album summarizes thirty years of their activity. Having listened to it several times I guess the applause was a bit premature. Some songs are quite impressing but there are few apparent failures too. The band approaches the image of commercial-success-minded pop star. Music reminds me their best songs, particularly from “The Unforgettable Fire”, but corny lyrics let me down. Actually each song carries a kind of message but that’s not old good U2. From the recent album’s lyrics I picked out almost ninety quotations to set them as statuses on my GG. Having read new lyrics I found about ten. Their songs used to be lofty, used to raise political, social issues (like my blog…). Fortunately, I see one exception – the last song, as typically in their albums – very soft ballad – a confession of war correspondent from Lebanon… If it’s worth hearing – depends on your taste, but I guess it’s at least worth reading…

Cedars Of Lebanon Lyrics

Yesterday I spent asleep
Woke up in my clothes in a dirty heap
Spent the night trying to make a deadline
Squeezing complicated lives into a simple headline

I have your face here in an old Polaroid
Tidying the children’s clothes and toys
You’re smiling back at me, I took the photo from the fridge
Can’t remember what then we did

I haven’t been with a woman, it feels like for years
Thought of you the whole time, your salty tears
This shitty world sometimes produces a rose
The scent of it lingers and then it just goes

Return the call to home

The worst of us are a long drawn out confession
The best of us are geniuses of compression
You say you’re not going to leave the truth alone
I’m here ‘cos I don’t want to go home

Child drinking dirty water from the river bank
Soldier brings oranges he got out from a tank
I’m waiting on the waiter, he’s taking a while to come
Watching the sun go down on Lebanon

Return the call to home

Now I’ve got a head like a lit cigarette
Unholy clouds reflecting in a minaret
You’re so high above me, higher than everyone
Where are you in the Cedars of Lebanon?

Choose your enemies carefully ‘cos they will define you
Make them interesting ‘cos in some ways they will mind you
They’re not there in the beginning but when your story ends
Gonna last with you longer than your friend

Byli premierzy...

Już nie będziemy śmiać się z byłego premiera – jak podał sobotni „Super Express”, Jarosław Kaczyński założył konto – i to w banku internetowym . Ja może powstrzymam się od komentarza, zainteresowanych odsyłam na blog Janusza Palikota

Zostawmy Jarka w spokoju – zrobił moim zdaniem ruch pod publiczkę, ale zaznajamianie się z nowinkami technicznymi wyjdzie mu na dobre. Poznęcam się dziś nad Kaziem, tym co też pisze (albo pisał?) bloga. Niecały miesiąc temu media doniosły o wystąpieniu innego byłego premiera na II Krajowym Zjeździe Oblatów Benedyktyńskich, które miało miejsce na początku listopada 2008 roku.
Kazio rzecze tak:
(...) Mam już dosyć długie osobiste doświadczenie. Mam prawie 49 lat, dobrą i wspaniała rodzinę, kochaną i bardzo kochającą żonę, czwórkę dzieci i wnuka. Dzieci są i małe i duże, dorosłe. Myślę, że poznałem świat – byłem na wszystkich kontynentach w wielu państwach, w wielu miastach. Byłem politykiem w czasie przeszłym. Straszne i wspaniałe doświadczenie, ale straszne też, zwłaszcza w Polsce. Wyjechałem do Londynu i przez półtora roku żyłem tam. Teraz mieszkam w Warszawie, Londynie i Gorzowie. W Gorzowie mam cały czas dom. Od piętnastu lat pracuję w świecie, a dom mam w Gorzowie, i żonę mam w Gorzowie, i rodzinę mam w Gorzowie. To nie jest łatwe życie, ale jest możliwe. (...)
Kaziu, a dlaczego o Izie nic nie wspomniałeś?
(...) Zagrożeń jest ogrom. Ja postarałem się wybrać z nich trzy, w moim przekonaniu dziś najmodniejsze, nie najtrudniejsze tylko najmodniejsze. Próbowałem je opisać językiem dzisiejszego świata, są to: globalizacja, tabloizacja i relatywizacja. Jeśli opisalibyśmy dobrze te trzy słowa, moglibyśmy dojść do przekonania, że dwieście lat temu i pięćset lat temu były bardzo podobne. Będę się starał oczywiście przejaskrawić niektóre opisy, tylko po to, żeby ocena mogła prowadzić do lepszych wniosków. Świat nie jest czarno-biały. Będę starał się opisywać go w kolorach biało-czarnych choć jest kolorowy, po to, by wyraźniej zaznaczyć ewentualną drogę wyjścia. To są moje trzy najgroźniejsze wyzwania.
Globalizacja, według mnie, to krótko mówiąc zrównywanie. Wszystko jest takie samo, wszyscy są tacy sami. To samo szczęście, ta sama radość. Jeden świat, jeden człowiek, każdy taki sam. Tabloizacja czyli spłycanie – wszystko jest powierzchowne tylko szybko, tylko krótko, tylko na chwilę. Zawsze bez pamięci, bo jutro będzie coś nowego, zawsze bez głębi, właściwie bez sensu. Relatywizacja czyli wszystko jest względne. Wszystko zależy od punktu widzenia, od punktu siedzenia. Nie ma wartości, ale są. Nie ma zasad, ale są. Jak kto chce. Jest demokracja czyli rządy większości – wszystkim właściwie wszystko wolno. (...)
Kaziu, dobrze prawisz, punkt widzenia zależy od punktu siedzenia, inaczej się widzi świat u zakonników, inaczej w Londynie...
(...) Ale młodzi ludzie wyjeżdżają i żyją bez rodziny – bez żony, bez męża choć razem. Żyją bez dzieci, ślubu, bez Kościoła. Znajdują inną wolność, uciekają. Globalny świat im na to pozwolił, globalizacja im na to pozwoliła, tak im jest wygodniej. W Polsce tak skonstruowaliśmy naszą cywilizację, kulturę i charakter, że dziewczyna, jak kończy 18, 20 lat czy studia nie zamieszkuje z chłopakiem tylko żyje w swojej rodzinie. Wiem, że nie zawsze, mam to w swojej rodzinie, nawet tej najbliższej, ale jednak taka kultura ciągle jeszcze w Polsce jest. Oni z tej kultury chcą uciec. Może się nawet nie kochają, ale wygodniej, taniej i łatwiej jest im żyć razem. Straszne – bez wartości, bez zasad, bez sensu. Łamią swoje sumienia. Stają się wyobcowani. I w ten sposób zmienią też naszą kulturę, zmieniają Polskę. (...)
Stary jak widać też może żyć bez ślubu, najlepiej z dwadzieścia lat młodszą niezależną kobietą...
(...)A tabloizacja? Jest oczywiście elementem globalizacji, ale nie tylko, to jest spłycanie. Informacja w tv24, obojętnie jakiej, w tabloidzie, gazecie codziennej obojętne jakiej. „The Sun” w Londynie ponad 3 miliony nakładu od lat, w Polsce „Fakt” 500 tysięcy. Informacja nie musi być prawdziwa, musi być szybka i szokująca. Nawet bez sensu. (...)Tabloizacja to także lansowanie poprawności politycznej. Wszyscy są znów tacy sami, to lansowanie takich zachowań, które nie wynikają z zasad i wartości, ale z wyimaginowanej poprawności. To jest również lansowanie tematyki, myślenia, co jest jeszcze groźniejsze. W Polsce to jeszcze nie jest takie groźne, ale w Wielkiej Brytanii to już jest dramat. (...)
Mnie się wydawało że mówi się „tabloidyzacja”. Kaziu sam uskuteczniasz tabloizację, jak ją zwiesz, przez cały czas sprawowania urzędu robiłeś ruchy pod publiczkę, byle się znaleźć na pierwszych stronach brukowców – a czy sam się nie zgłosiłeś do któregoś z brukowców by opowiedzieć historię swojego romansu? Ze względu na znajomość angielskiego u Kazia, tabloidy są jego główną lekturą – prosty, chamski język, dużo obrazków...
(...)Relatywizacja to oczywiste i to było też zawsze. Jeśli rodzina to nie mąż i żona tylko partner i partnerka. Dziś to już jest powszechne. Jeśli cel w życiu, dążenie, to oczywiście praca, pieniądze, łatwe życie, nie rodzina i dzieci. Dzieci? Jasne, że tak, ale niewiele i później. Co to znaczy później? To nigdy. Wiem, że przesadzam. Jeśli chcesz wierzyć w Boga, nie ma sprawy, możesz wierzyć, absolutnie masz do tego prawo, ale tylko prywatnie. To jest twoje prywatne prawo, bez pokazywania tego na zewnętrz. (...)
Kaziu, stałeś się wzorem relatywizacji... Na temat religii sobie już odpuszczę...
(...) Chrystus powiedział podczas modlitwy w Ogrójcu apostołom: „Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie”. (...) Droga zewnętrznej zmiany – muszę zmieniać świat. Człowiek zawsze chciał zmian i zawsze zmieniał. Zmieniać świat to znaczy wojować, walczyć, nawet zabijać, żeby świat był lepszy. (...)
Ten ostatni fragment mi się już dziwaczny wydaje...
Tekst całego wystąpienia można znaleźć tutaj
Wiem, że to złośliwe, ale nie cierpię hipokryzji i czułem że chcę ją napiętnować...

Diplomas, certificates, exams, what are they for?

Today I planned only to enjoy the first beautiful weather (that’s I hope the first spell of pre-spring) but decided to share with some someone else’s and my reflection on education system in Poland. To make it short, I’ll just paste the excerpts of the correspondence between my former (unfortunately) English teacher and me. Just to give food for thought…

I tend to disagree, though...You see, I became more of a business/ lifestyle 'coach/trainer', because I can see that in this way people not only improve their language skills, but actually get something useful out of it./that's what my company does.
I stopped developing as an English instructor, because I do not believe in traditional methods nor do I believe in the exams...they do not teach real English, they teach how to follow a pattern to pass an exam. It reflects some degree of language mastery, but it should be by no means a final benchmark. (…) Certificate is useful so get it, but go beyond it, Bartek.

Any conclusions?

Maybe let's skip the topic of the exams - we already see it eye to eye. but it makes me think about the quality of Polish education system as a whole. Language schools are mostly geared at making profits, they're almost always good at teaching on lower levels but when the student approaches the level let's say between FCE and CAE the quality gets poor - maybe that's the shortage of properly prepared teachers (including natives), maybe something else. The English they teach is often impractical, has nothing to do with the everyday life. And so the most popular exams do...
Things look bad also in state education system. Children are taught loads of useless things (my showcase example is Krebs' cycle I had to learn by heart in high school, now I remember it consisted of four phases...), the curricula are lacking subject which would teach basis useful activities. In American school children have classes like "home economics" (i.e. how to sew in the button, which clothes should be washed in which temperature etc.), "shop" (DIY course). I miss a few things in Polish primary education. Firstly, school should provide pupils with the basic knowledge of economics - you may say I'm biased because I study economics but it would really help us as citizens - our economic awareness leaves a lot to be desired, if people knew and understood few basic rules by which economy is driven, they wouldn't be such good conditions for populism to grow. And the next thing to include in a curriculum is the basic law framework - as we live under legal regulations it's imperative that we know them.

My conclusions:
1) Instead of Krebs’ cycle let’s teach students how to fill in the tax statement correctly (take it as an example and stretch over the whole system)
2) The language schools are poised only to prepare you for the exams – that’s what people expect from them. They want to get their CPE which certifies alleged proficiency. Ill-gotten CPE which confirms what my teacher wrote – they’ve learnt to follow the patterns. I guess I’m advanced English user, but I’m still making mistakes, have narrower vocabulary resource, but I’m still far cry from the aforementioned proficiency or as others say mastery. Sad but true?